Lokalni anestetik iniciran u subarahnoidalni prostor blokira prenos impulsa duž svih nerava sa kojima dolazi u kontakt. Postoje tri vrste nerava: senzitivni, motorni i autonomni.
Senzorna blokada prekida prenos somatskih i visceralnih bolnih draži, dok motorna blokada dovodi do relaksacije skeletnih mišića čime se stvaraju uslovi za izvoÄ‘enje operacije. Efekat blokiranja autonomne transmisije dovodi do simpatičkog i parcijalnog parasimpatičkog bloka. Efekat lokalnog anestetika na nerv zavisi od njegove veličine i mijelinizacije i generalno autonomna i senzitivna vlakna se blokiraju pre motornih, tj. simpatička blokada je obično dva segmenta viša od senzorne, koja je dva segmenta viša od motorne blokade.

KVS
Spinalna anestezija dovodi do različitog pada krvog pritiska koji može biti udružen sa bradikardijom i smanjenom kontraktilnošÄ‡u miokarda. Ovi efekti su direktno proporcionalni stepenu simpatektomije. Vazomotorni tonus je primarno odreÄ‘en simpatičkim vlaknima koji inervišu arterijske i venske glatke mišiće. Blokada ovih nerava dovodi do venske vazodilatacije, smanjenog venskog priliva u srce, u nekim slučajevima arterijska vazodilatacija takoÄ‘e može da smanji sistemski vaskularni otpor. Efekti arterijske vazodilatacije mogu biti minimizirani kompenzatornom vazokonstrikcijom iznad nivoa bloka. Teška hipotenzija može biti rezultat vazodilatacije kombinovane sa bradikardijom i smanjenom kontraktilnošÄ‡u.

Respiratorni sistem
U spinalnoj anesteziji klinički značajne varijacije u plućnoj funkciji su obično minimalne. ÄŒak i kod visokih blokova, plućni volumen se ne menja, može doći jedino do manjeg pada u vitalnom kapacitetu, što je rezultat smanjenog učinka abdominalnih mišića u forsiranom ekspirijumu. Pacijenti sa ozbiljnim hroničnim bolestima pluća oslanjaju se na pomoćne respiratorne mišiće (interkostalne i abdominalne), čiji učinak može biti smanjen kod visokih blokova, što se odnosi i na efektivni kašalj i sposobnost izbacivanja sekreta. Zbog ovoga spinalna anestezija se treba ozbiljno razmotriti kod pacijenata sa smanjenom respiratornom rezervom.

GIT
Simpatektomija kod spinalne anestezije omogućava dominaciju vagusa što rezultira u malim, kontrahovanim crevima sa aktivnom peristaltikom tj. dolazi do kontrakcije glatke muskulature creva, povećanog motiliteta, relaksacije sfinktera, stimulacije sekrecije. Ubrzana peristaltika može dovesti do nauzeje i povraćanja.
Protok krvi kroz jetru korelira sa padom srednjeg arterijskog pritiska.

Urinarni sistem
Spinalna anestezija u lumbalnom i sakralnom delu blokira i simpatičku i parasimpatičku kontrolu funkcije mokraćne bešike. Gubitak autonomne kontrole bešike dovodi do retencije urina sve dok blok traje.
Perfuzija bubrega se održava zahvaljujući autoregulaciji, tako da je mali klinički efekat spinalne anestezije na funkciju bubrega. Bubrezi zadržavaju sposobnost autoregulacije sve dok se MAP održava iznad 50 mmHg.

Žlezde
Usled simpatičkog bloka povećava se sekrecija egzokrinih žlezda.
Operacija uzrokuje neuroendokrini odgovor preko lokalnog inflamatornog odgovora i aktivacije somatskih i visceralnih aferentnih nerava. Ovaj odgovor uključuje povećanje nivoa adrenokortikotropnog hormona, kortizola, epinefrina, norepinefrina i vazopresina kao i aktivaciju renin-angiotenzin-aldosteron sistema. Kliničke manifestacije uključuju intraoperativnu i postoperativnu hipertenziju, tahikardiju, hiperglikemiju, katabolizam proteina, supresiju imunog odgovora i izmenjenu funkciju bubrega. Spinalna anestezija parcijalno suprimira (kod velikih, invazivnih operacija) ili dovodi do totalne blokade (operacije na donjim ekstremitetima) ovih stres odgovora. Smanjujući oslobađanje kateholamina, spinalna anestezija može smanjiti perioperativno aritmije i verovatno smanjiti incidencu ishemije.

 

 

...pročitajte i o Efektima spinalne anestezije na kardiovaskularni sistem

Komentari

Dodaj Novi Pretraga RSS

3.26 Copyright (C) 2008 Compojoom.com / Copyright (C) 2007 Alain Georgette / Copyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved."